William F. Buckley Jr. overleden

Ross Douthat van The Atlantic Monthly vertelt over zijn zeiltocht met de godfather:

We dronken ze op terwijl de zon daalde, en op een gegeven moment raakten Jaime en ik in een eindeloze discussie verzeild – over religie of politiek, wat weet ik niet meer, maar we deden ons best om intellectueel en ernstig te klinken en indruk te maken op onze gastheer met de breedte en diepte van onze nog zo jonge geesten. Buckley scheen ons aandachtig te volgen, met zijn hoofd een beetje schuin terwijl wij heen en weer praatten, totdat hij eindelijk opstond van zijn positie aan het stuurrad, zijn martini pakte en zijn keel schraapte.
“Jullie voeren een fascinerende discussie,” zei hij, “maar zou ik hier misschien iets van mijn wijsheid mogen inbrengen?”
“Natuurlijk,” zeiden we snel, ons verheugend op een bon mot, misschien zelfs een verbluffende diepzinnigheid. “Gaat u gang.”
“Wel, heren” – zijn plotselinge grijns leek zijn wangen op te slokken – “het komt mij voor dat jullie nu misschien die truien moeten aantrekken. De zon gaat onder, weet je, en als je het op het water koud krijgt, krijg je het niet snel meer warm.”

Lees het volledige artikel.

Culturele geschiedenis van het terrorisme

De Britse historicus Michael Burleigh heeft een nieuw boek geschreven over de geschiedenis van het terrorisme. In de Daily Telegraph vat Nigel Jones de analyse in Blood and Rageals volgt samen.

Most, if not all such terrorists, says Burleigh, whatever the ostensible causes for which they bomb, shoot or stab, share common traits of more interest to the psychiatrist than the rational political analyst.

These include a secure economic background; a chilling disinterest in - or even a sadistic enjoyment of - the suffering they inflict; and a zombie-like distance from the mundane realities of everyday life.

Beyond the terrorists themselves, there is another, larger group that comes under the lash of both Burleigh and Dostoyevsky: the protective penumbra of left-liberal, bien pensant opinion that comfortingly surrounds the terrorists, glossing over or excusing the crimes they commit, and obsessively attacking verbally the society the terrorists assail physically.

It is these fellow-travellers of terrorism - the lenient judges, the lying lawyers, the cosily tenured academics, the establishment 'radicals' with a permanently open microphone at the BBC - who are the real targets of Burleigh's own righteous indignation.

His barely suppressed rage, not only at the casual cruelty he describes, but also at the weaselly excuses and justifications of the terrorists' apologists, make his book - though far from a rant - a refreshing douche of cold anger at our weak postmodern moral evasions.

En zijn aanbevelingen voor de strijd tegen hedendaags Moslim terrorisme.

The most imaginative idea comes from Saudi Arabia - surprisingly for those who view the desert kingdom as a place of medieval barbarism floating on a sea of oil and/or the fount of Wahabism that underpins what passes for Jihadist ideology.

The Saudis stopped the spate of Jihadist attacks that hit them after 9/11 with a jail policy of killing terror by kindness. They taught tyro terrorists the error of their ways by bringing them together with Imams who point out that mass murder is un-Islamic heresy; while also re-connecting these alienated young men with the world of work and anchoring them in society by encouraging them to start families of their own.

Burleigh's other preventative proposals include copying the French, who monitor mosques closely and deport those Imams who preach the Jihadist message of hate. We should also project our own high culture more vigorously so that young Muslim men can see that the Western way of life is not entirely composed of chatroom porn, celebrity game shows and what one would-be British bomber called half-naked 'slags' dancing in night clubs (although, of course, a free society includes these as well).

Lees het hele artikel.

Over Vrijheid en Porno

Willem Jan Otten duidt de vertoning van Deep Throat door de Publieke Omroep. Enkele citaten:

We kunnen de aangekondigde vertoning ook anders beschouwen, en wel als een blijk van onbehagen. Als het er alleen maar om ging de zappende Nederlander op een provocerende manier aan zijn gerief te helpen, dan had men een film van later datum uitgekozen, niet dit harige museumstuk.
(...)
Linda Lovelace is het eerste symbool geworden van de vrouw die niets te beschermen heeft, en die per filmbeeld als koopwaar kon worden aangeboden – niet als actrice, zoals Marlene Dietrich en Marilyn Monroe, maar als product. Dat ze zich de opwindende ontremming, waarmee het allemaal gepaard is gegaan, achteraf herinnert als een verkrachting, betekent alleen maar dat ze zich is gaan schamen. En dat betekent dat ze zich, lang na de uitbreng van de film, alsnog is gaan beschouwen als iemand die iets te beschermen heeft. Want daar duidt schaamte op.
(...)
Het is een misverstand te denken dat de mensen die wij zien, seks met elkaar hebben. In werkelijkheid doen ze wat een derde wil. En dat is het opwindende. Het idee dat er een macht is waar de modellen zich naar voegen, dat zij in feite beheers- en manipuleerbaar zijn, dat ze doen wat iemand wil – dat is onweerstaanbaar. Voor onze ogen wordt er iets gerealiseerd wat in de werkelijkheid van ons liefdesleven onbestaanbaar is: mensen worden eigendom.
(...)
Als je naar porno kijkt, moet je het idee uitschakelen dat de mensen die het ten gerieve van jou doen, zoals dit meisje zijn, zoals je het idee dat van seks een kind kan komen al veel eerder hebt moeten uitschakelen. Je moet elke gedachte aan kinderen uitschakelen, aan de kinderen die dit per ongeluk te zien zouden kunnen krijgen, aan het kind in jezelf dat dit eens met beschaamde verbijstering heeft gezien, aan het kind in je geliefde dat, zonder dat het bestaat, al door haar beschermd wordt, zelfs al bleef ze haar hele leven kinderloos. Er moet niets meer te beschermen zijn – dan kunnen we genieten.

Lees het hele artikel (niet gratis).

Frédéric Boyer vertaalt Augustinus' belijdenissen opnieuw

De franse vertaling door Frédéric Boyer van deze klassieker van Augustinus is getiteld

Les Aveux
(Bekentenissen).

Lees meer over Frédéric Boyer in Le Figaro.

Katyn: over massamoord en het zwijgen

Op de Berlinale 2008 is de internationale première van de film Katyn. Deze gaat over de massamoord van de Sovjets op het Poolse officierenkorps na de opdeling van Polen door Duitsland en de Sovjetunie. En juist ook over het zwijgen over deze wandaden.
Lees verder:
- Diogenes (Off The Record)
- Anne Applebaum in The New York Review of Books
- Katyn – Stalins monströses Staatsverbrechen (Die Welt)
- Die verschwiegenen Massenmorde Stalins (Die Welt)

Bekijk de trailer:

Uitgebreid interview met Bradley J. Birzer

door Carl E. Olson op IgnatiusInsight.com.

Zie ook het eerdere bericht 'The Augustinian Life and Mind of Christopher Dawson'.

The Art of Political Murder: Who killed Bishop Gerardi?

Anthoney Daniels (Telegraph) bespreekt The Art of Political Murder: Who Killed the Bishop?van Francisco Goldman.

Heldring over Huizinga

J.L. Heldring in NRC Handelsblad over Huizinga, cultuur en christendom.

'U bent in het ziekenhuis. Wees niet bang'

Le-Scaphandre-et-le-papillon bande annonce
Uploaded by Hisaux

Een bekroonde film van Julian Schnabel (4 Oscarnominaties, 21 prijzen, nog eens 27 nominaties).

In Nederland is de film verschenen met de titel The Diving Bell and the Butterfly. Jan Pieter Ekker (Volkskrant en Skrien) zegt 'een breekbaar meesterwerk'.

Middeleeuwse helpdesk

Zijn we nu voor- of achteruit gegaan?

Film over Thomas Becket

Deze filmklassieker Becketis gerestaureerd, de officiële webpagina vind je hier.

The Augustinian Life and Mind of Christopher Dawson

Bradley J. Birzer, author of Sanctifying the World: The Augustinian Life and Mind of Christopher Dawson, explains his subject to John J. Miller: “Christopher Dawson was one of the most famous historians of the 20th century . . . Prior to Vatican II he was really regarded as the historian in the Catholic Church, and he was accepted by those outside of the Catholic Church. In America, he was best known in the 1950s because of his theories on the liberal arts.”

Luister naar het interview met de auteur via 'Between the Covers'.

Kardinaal Arinze: We zijn God niet...

Via Cardinal Arinze Webcast